اینجانب دنیا و انتقام جویی
همیشه این شعر رو با خودم زمزمه می کنم: اهای دنیا دنیا دنیا دلم ویرونه ی دستای تو دنیا ،
توی بازی زمونه شدم تنها نفرین به تو دنیای بی وفا.
اون وقت دنیا اخمی میکنه و جواب میده : من باعث درد و رنج شما نشدم . شما انسان ها هستید
که دنیا رو برای خودتون بد می کنید . دستای من کارهای بظاهر خوب ولی بد شما هستند .
این دنیا خاموشه اما کلی چراغ روشن هست . ولی ادما چراغ ها رو با کار های شیطانی باعث
خاموشی دل انسانها میشن .
امان از ادمایی که چشم ندارن دوستشون رو با ی نفر دیگه ببینن.
از این ادما قلب من به خشم می گیره .
وای امان . امان از این دوست ها که در واقع دوست نیستند و طمع گرند ومی خوان دوستشونذفقط با اونا باشه .
أه ، از این انسان ها تنفر شدیدی دارم .
روزی می رسه که اینحلنب دنیا انتقام خودم رو از این ادم ها بگیرم .
پایان
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
